اگر قصد تحصیل در چین دارید، بد نیست که دربارۀ جمعیت این کشور اطلاعاتی کسب کنید. مطابق پیشبینی سازمان ملل متحد، کل جمعیت ساکن در کشور چین در سال ۲۰۱۸، به عدد ۱.۴۲ میلیارد نفر خواهد رسید. جمهوری خلق چین هماکنون پرجمعیتترین کشور جهان است. در ژانویه ۲۰۱۳، دولت چین دادههایی منتشر کرد که خبر از جمعیت ۱ میلیارد و ۳۵۴ میلیون و ۴۰ هزار نفرۀ این کشور، بدون احتساب جمعیت تایوان، هنگکنگ و ماکائو میداد. در سپتامبر ۲۰۱۳، جمعیت این کشور به بیش از ۱.۳۶۰.۷۲۰.۰۰۰ نفر رسید.
جمعیت هندوستان (دومین کشور پرجمعیت جهان) ۱۲۰ میلیون نفر از چین کمتر است. ایالات متحده هم با جمعیتی بسیار کمتر و حدود ۳۲۳ میلیون نفر در جایگاه سوم قرار میگیرد.
پیشبینیهایی وجود دارند که مطرح میکنند در دهههای آینده، کشور هندوستان، چین را از نظر جمعیت پشت سر خواهد گذاشت.
تراکم جمعیتی چین به صورت تقریبی حدود ۱۴۵ نفر در کیلومتر مربع (۳۷۵ نفر در مایل مربع) است و از این نظر در رتبۀ ۸۱ در بین همۀ کشورهای دنیا قرار میگیرد. بنابراین چین با وجود داشتن جمعیتی زیاد، مساحت بسیار وسیعی هم دارد و تراکم جمعیتی آن چندان چشمگیر نیست.
با تمام این اوصاف، نمودارهای تراکمی در مناطق شهری بزرگ تغییرات محسوسی را نشان میدهند. شهر شانگهای، بزرگترین شهر کشور چین و نیز جهان، تراکم جمعیتی بالغ بر ۳۸۰۰ نفر در کیلومتر مربع یا ۹۹۰۰ نفر در مایل مربع دارد.
برخی از شهرهای چین در لیست ۳۰ شهر پر تراکم جهان قرار دارند.
هرچند تعداد زیادی از این ۳۰ شهر در کشورهایی چون هندوستان، فیلیپین و دیگر کشورها واقع شدهاند. هنگکنگ هشتمین شهر پرتراکم جهان از نظر جمعیتی است و تراکم جمعیتی آن چیزی حدود ۶۸۴۰۰ نفر در مایل مربع است. ماکائو هم با ۶۵۴۰۰ نفر در مایل مربع، نهمین شهر پرتراکم جهان است. ماکائو با وجود تراکم جمعیتی بالا و شلوغی زیاد، هنوز هم دومین شهر به لحاظ امید به زندگی در جهان است.
چین در طبقهبندیهای بانک جهانی، به عنوان یکی از کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا به حساب میآید و رشد سریع آن در دهههای گذشته، صدها میلیون نفر از شهروندانش را از فقر نجات داده است. فقط حدود ۱۰ درصد از جمعیت این کشور به طور میانگین روزانه ۱ دلار درآمد دارند و این در حالی است که ۳۵ سال پیش، ۶۴ درصد از جمعیت این کشور چنین درآمدی کسب میکردهاند.
در چین، ۵۶ نژاد قومی مختلف شناخته شدهاند که از این بین، نژاد هان ۹۱.۵۱ درصد از جمعیت این کشور را تشکیل میدهد. تنها یک قوم دیگر وجود دارد که بیش از یک درصد از جمعیت را به خود اختصاص داده و آن قوم ژوانگ است.
اقوام دیگر، رشد بیشتری نسبت به قوم هان دارند اما به دلیل غالب بودن شدید هانها، تغییر ترکیب جمیعتی چین غیرممکن به نظر میرسد.
نظام دولتی چین، بیدین و خداناباور است و مردم را به لحاظ دینی بررسی و مطالعه نمیکند. از این رو، هیچ آمار موثقی که ترکیب دینی جمعیت چین را نشان دهد در دسترس نیست. قانون اساسی چین، آزادی در انتخاب دین را تضمین میکند اما هر ارگان مذهبی که بخواهد بدون مجوز شروع به فعالیت کند،بهشدت تحت پیگرد قرار میگیرد.
مطالعهای در چین نشان داد که ۸۵ درصد از مردم این کشور عقاید مذهبی دارند و ۱۵ درصد دیگر خود را بیخدا میدانند.
فرهنگ و تمدن چینی در هزار سال گذشته در اثر تحرکهای مذهبی مختلف همچون تائویسم، بودیسم و کنفوسیانیسم تحت تاثیر قرار گرفته است و این سه، با عنوان «سه آموزه» شناخته میشوند.
حدود ۳ درصد از جمعیت این کشور مسلمان هستند و حدود ۵ درصد از جمعیت آن هم مسیحی هستند. بر اساس برخی منابع، مسیحیت در سال ۲۰۲۵ میتواند دین ۲۰ درصد از اهالی چین باشد. ۱۰ تا ۱۸ درصد از چینیها بودایی هستند و ۳۰ درصد هم به آئینهای محلی و سنتی گرایش دارند.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]